Jasny Promyk



Hania, maj 2019

Fotografuję swoje dzieciaki od bobasa. Można chyba powiedzieć, że ich narodziny były również początkiem mojego zainteresowania, które nadal rośnie razem z nimi. Po co te obrazki? Zwykłe, podobne do siebie... Ale jednak każde inne. Pokazują jak szybko płynie czas, przypominają to, czego nie pamiętam... Uwielbiam to, niby nic, pstrykanie, półka ciężka od albumów... Wierzę, że pokazują moje życie. Taki Facebook dla wtajemniczonych 😉 Eksperymentuję, ćwiczę, nabieram pewności. Moje zdjęcia - robione "na czuja". Niektórzy mówią, że mam oko. A może mam fioła?

Może mam...

Z pewnością mam Promyka. Świeci, rozjaśnia, wskazuje drogę. 

Hania, maj 2019

Skok za miasto był niedługi, Promyk zaszedł za chmurę kiedy bąk przeleciał koło nosa. Życie, śmiechy i złości. 

Hania, maj 2019
Po to właśnie to robię, zdjęcia pomagają zatrzymać w pamięci nawet tego bąka-drapieżnika-niebezpieczną bestię i to, że Promyk przed samym wyjściem skaleczył rączkę. Tak, chyba jednak mam fioła... 

Hania, maj 2019
Kolejnym razem opowiem o drugim Promyku, do miłego!

 KM
Lokalizacja: 96-500 Sochaczew, Polska

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jedziemy na wycieczkę, bierzemy misia w teczkę...

Obraz
A misio fiku miku, narobił w teczkę siku...  Wycieczkowo i deszczowo zdobyłam Łysą Górę i zwiedziłam Sandomierz (nie... nie widziałam żadnego księdza, nawet Mateusza). Ale od początku... Wycieczka - okropny stres. Ja, koleżanki-nauczycielki-opiekunki-bodyguardki, 42 sztuki i głowa pełna przerażenia... żeby nikogo nie zgubić po drodze... Wsiadamy do autokaru - 2, 4, 6, 42... UFF, są. Idziemy - 2, 4, 6, 42... UFF, szczęście, są. Schodzimy, przechodzimy, jemy, śpimy, wstajemy, wychodzimy, oglądamy... 2, 4, 6, 42... Jezuuu, wszyscy są? Są! To nic, że głośno, euforia, zakupy, pamiątki, deszcz, jazda, ból brzucha - wróciliśmy szczęśliwie. Uwielbiam moje służbowe dzieciaki! Łysa Góra Lało, oj lało i lało, przeczekaliśmy, udało się obejrzeć Łysą Górę we mgle, w pięknej, magicznej, pachnącej, niemalże jak w dżungli, cudnej mgle. Nigdy nie widziałam takiej mgły spacerując przez las... I ta zieleń... I zapach... I ćwierkot ptaków... I klekotanie dzieci... 😉 Dolby surround. Piękne chwi...
Czytaj więcej

Co mi w duszy gra...

Obraz
Dzisiaj trochę o mnie i o mojej głowie pełnej niczym szafa. Nie wiem czy Kaśki tak mają, ale ja na pewno tak mam, że żyję na wariackich papierach. W mojej głowie kłębią się miliony myśli, dwa miliony marzeń i trzy miliony pomysłów. I tak co dzień, każdego dnia. Do znudzenia? Nie... Co dzień te miliony się wymieniają, ale nie na złotówki niestety 😅 Najgorzej jest w drodze do pracy i przed samym snem... Tak wnioskuję, że dobrze byłoby się do pracy teleportować i zasypiać zanim zacznę liczyć barany, bo czasami idzie zwariować... Cóż, łeb mam nie od parady, tylko pamięć mnie zawodzi... Karteczki, wszędzie znajduję karteczki z zapiskami, żeby pamiętać, potem je gubię, znajduję np. w kurtce co wiosną nosiłam, a teraz jesień i co? aaa no jest, znalazły się skarby, złote myśli, w kieszeni❗  Moja codzienność właśnie taka jest. Jestem marzycielka, niepoprawna czasami, ale na co dzień mocno stąpam po szkolnych korytarzach. I mocno wciskam pedały w aucie. I jestem uparta, i argumentami ...
Czytaj więcej

Dwa Promyki świecą mocniej

Obraz
Oj świecą, świecą... Mam jasną drogę nawet nocą. Moje dzieciaki są sensem mojego życia. Bodźcem do działania. I nie ma że boli, dla nich siła musi być. Problemy, problemy... One zawsze dodają mi otuchy. Banalne ... Wszystkie dzieci są sensem życia. Wszystkie matki zapewne mówią to samo. Ale co, kiedy tak jest i już. Żadnych dyskusji.  Nie wiem jak to możliwe, choć słyszałam też wiele, jest coś w tym niesamowitego, że są od siebie tak różne . I to od samego początku. Jedna nigdy nie bawiła się lalkami, odkąd pamiętam w domowej dżungli panowały przeróżne gatunki dinozaurów, zwierząt i innych stworów . Zawsze otwierałam usta ze zdziwienia, kiedy zamiast książki o Kopciuszku na półce lądowała kolejna encyklopedia . I skubana pamiętała wszystkie nazwy lądowych i morskich stworów. Dinozaury przeszły na emeryturę, ale nie chce nicpoń ich nikomu oddać. Chyba dziecięcy sentyment ... Mniejszy Promyk lale, pet shopy, kucyki , lol, w głowie mi się nie mieści to, jaki majątek zostaje w skl...
Czytaj więcej